தொலைத்தவன்

கீற்று.காம் இல் பிரசுரிக்கப்பட்டது. கீற்றுவில் படிக்க இங்கே கிளிக் செய்யவும்:

http://www.keetru.com/index.php?option=com_aisection&id=8264&Itemid=139

விலாசம் இல்லாமல்
நீ எழுதிய
கடிதத்தில்

மழைத்துளி சிந்திய போதுதான்
முடிந்திருக்க வேண்டும்
என் வாழ்க்கை!

விழுந்து விரிந்த
துளியின்
வலப்புற முடிவில்
"எப்படியாவது வந்து கூட்டிப் போ"

எங்கென்று குழம்பிய
நாட்களை
நினைவு படுத்திக்கொண்டே
முகம் சுளிக்கிறேன் -

ஒளிந்து விளையாட
கூப்பிடும் மகனிடம்.

-செந்தில் கணேஷ் செண்பகமூர்த்தி

அறுத்து விடுவார்கள்

கீற்று.காம் இல் பிரசுரிக்கப்பட்டது. கீற்றுவில் படிக்க இங்கே கிளிக் செய்யவும்:

http://www.keetru.com/index.php?option=com_aisection&id=8264&Itemid=139

அறுத்து விடுவார்கள்.

நாளை காலை
இரண்டு மணி வாக்கில்
அதோ அந்த பெரிய
ம ரக்கட்டைகளின்
மையத்தில் வைத்து.

காலை கருக்கலில்
சில்லென்று நீர் அடித்து
மடி நசுக்கப்போவதில்லை இனி

அறுத்து விடுவார்கள்

அவர்களுக்கு வேண்டியதை
அளவுக்கு அதிகமாகவே
கொடுத்துவிட்டேன்

இன்னும் கொஞ்சம் கொடுத்திருக்கலாம்
கன்றுக்கென்று;

சொல்லவும் இல்லை அவளிடம்

நான் இங்கு வருவதையும்

அவள் இங்கு வரப்போவதையும்..

அழுதுவிடுவாள் அவள்.

வண்டியில் ஏற்றுகையில்
ஏதோ மாட்டி
அறுபட்ட வலி
இருக்கப்போவதில்லை
நாளை காலை

அறுத்து விடுவார்கள்

- செந்தில் கணேஷ் செண்பகமூர்த்தி (
cliffnabird@gmail.com
இம்மின்னஞ்சல் முகவரியானது spambots இடமிருந்து பாதுகாக்கப்படுவதால், நீங்கள் இதைப் பார்ப்பதற்கு JavaScript ஐ இயலுமைப்படுத்த வேண்டும் )

கடவுள்களும் காதல்களும்

கீற்று.காம் இல் பிரசுரிக்கப்பட்டது. கீற்றுவில் படிக்க இங்கே கிளிக் செய்யவும்:

http://www.keetru.com/index.php?option=com_aisection&id=8264&Itemid=139

நொண்டி நொண்டி
நடக்கும்
நாயையும்

தன்னைத் தானே
கீறி
இரத்தம் பார்த்து
சிரிக்கும்
மனம் பிறழ்ந்தவனையும்

சாலை கடக்கத் துணை தேடும்
குருடனையும்

பசியில்
அழும்
குழந்தையையும்
கடந்து..

கடற்கரையில் போய்
காதல் காவியம் மட்டும்
எழுதி வரும்
ஒவ்வொரு பேனா முனையின்
வழியோடி தான்

கடலில்
தற்கொலை செய்து கொள்கின்றன
கடவுள்களும் காதல்களும் .

- செந்தில் கணேஷ் செண்பகமூர்த்தி

cliffnabird@gmail.com

அவனுக்காய்...

கீற்று.காமில் பிரசுரிக்கப்பட்ட என் கவிதை : http://www.keetru.com/index.php?option=com_content&view=article&id=1145:2009-11-08-12-17-25&catid=2:poems&Itemid=88 நன்றி www .keetru .com.

ஏக வலி

ஏக விருப்பங்கள்

ஏக கோரிக்கைகளுடன்

நுழைந்தேன்...

பிரார்த்தனைக் கூடம்!

குழைந்த மாமிசத்தில்

எலும்பை சொருகியதாய் அருகிலொருவன்

நிற்கவும் அமரவும் முடியாமல்

பிரார்த்தித்துக் கொண்டு..

ஏதும் வேண்டாமடா எனக்கு

கொடு இவனுக்கென்று ஏதேனும்

கடிந்து கூறி வந்தேன்

கடவுளிடம்..

-- செந்தில் கணேஷ் செண்பகமூர்த்தி

நினைத்தலும் மறத்தலும்

கீற்று.காமில்: http://www.keetru.com/index.php?option=com_content&view=article&id=1078:2009-11-02-00-40-17&catid=2:poems&Itemid=88. நன்றி www .keetru .com.

ஆறு வயதிருக்கும் அவளுக்கு

அடிக்கும்

தாளத்தை

நடனப்படுத்திக்கொண்டிருந்தாள்

கயிற்றில்

இறங்கட்டும் கேட்போமென்று

சாப்பிட்டாயா

உன்னிடம் எத்தனை

பாவாடை சட்டை உள்ளது

படிக்க போகலியா?

என கேள்விகளும்...

மிட்டாய்க்கென்று

சில்லறையும் சேர்த்து வைத்தேன்...

பேருந்து வந்திருந்தது...

காட்சிகள்

விரிந்தும்

அந்தப் பெண்

சுருங்கியும்...

எனக்கான நிறுத்தம் வருவதற்குள்

சற்று தூங்கியும் போயிருந்தேன்.

-- செந்தில் கணேஷ் செண்பகமூர்த்தி

கூண்டுக்கிளி

கீற்று.காமில் 20௦/10/2009 , வெளியான என் கவிதை: http://www.keetru.com/index.php?option=com_content&view=article&id=864:2009-10-19-06-46-18&catid=2:poems&Itemid=88 . நன்றி www .keetru .com.

சொல்வதைச்

சொல்லும் கிளி என்றதும்

எல்லோரும்

ஏதேதோ கூற

அதுவும்

திருப்பிக் கூறிக்கொண்டிருந்தது

பைத்தியமாய்...

என் திருப்பம் வர

அருகில் சென்றேன்

சக்கரநாற்காலியை நகர்த்திக்கொண்டே...

அழுகை வர

கிளியும்

அழ ஆரம்பித்திருந்தது!!

--செந்தில் கணேஷ் செண்பகமூர்த்தி

கையசைப்பு

திண்ணை.காமில் வெளியான என் கவிதை, http://www.thinnai.com/?module=displaystory&story_id=309101512&format=html. நன்றி திண்ணை.காம்.





ஏதோ
யோசித்தபடியே
கசக்கிக் கொண்டிருந்த
கண்களின் இடுக்குகளில்
வந்து மறைந்து போனது
தன் பிஞ்சு கைகளை
அழகாய் அசைக்கும்
குழந்தை.


ரயில் வேகத்திலும்
யாரோ ஒருவரின் பதில்
கையசைப்பின் நிகழ்தகவிலும்
மீண்டும் விளையாட
திரும்பி இருப்பான் என்பதுமான
குழப்ப வெளியினூடே
மறைந்து போனது
என் பதில் கையசைப்பின்மையின்
உறுத்தல்கள்!


--செந்தில் கணேஷ் செண்பகமூர்த்தி

சேரா துணை..

திண்ணை.காம் இல் வெளியான எனது கவிதை: http://www.thinnai.com/?module=displaystory&story_id=30910098&format=html நன்றி: http://www.thinnai.com/

முன்பு

மழை அடித்து

பெய்யும் போதெல்லாம்

எழுதி விடுவேன்

ஒரு கவிதை

மழைக்கா

எனக்கா

என்று

புரியாத போதிலும்

மூன்று வரிகள்

முடிந்திருக்கையில்

அடித்து சாத்துகிறாள்

கதவை

மூன்று வரிகளில்

முடிகிறது

என் கவிதை

மழையின் சத்தம்

மட்டும் காதுகளுக்குள்ளே...

இப்போதும்

மழை அடித்து

பெய்யும் போதெல்லாம்

எழுத முயல்கிறேன்

ஒரு கவிதை

--செந்தில் கணேஷ் செண்பகமூர்த்தி

வெந்தத தின்னுட்டு...

கீற்று இதழில் வெளியான என் கவிதை. நன்றி www .Keetru .com
கீற்று இதழில் படிக்க இங்கே கிளிக் செய்யவும்.

வெந்தத தின்னுட்டு
விதி வந்தா சாவோம்னு
நொந்தவங்க கும்பல்ல
நானும் ஒருத்தன்

சொந்தம்னு சொல்லிக்கிட்டு
பொங்கலுக்கு வரும்
மவவயுத்து பேத்திக்கு
வெத்தலப் பொட்டில
சில்லற பொறுக்கும்
வெத்துத் தாத்தன்

மவ ஊருக்கு வரும்போதும்
தை மூணும்
ஆடு வெட்டி
ஆர்ப்பரித்து
அன்றே கடன் வாங்கும் பித்தன்

பஞ்சாயத்து ஏதும் வந்தா
பெருசக் கூப்பிடுனு ஊர் சொல்ல
பேர் வாங்கி என்ன செய்ய?

காச்சல்னு வந்தா
கம்பௌண்டர்ட்ட போக
காசு பார்த்ததில்ல...

பக்கத்து வீட்டு
பெரியாயி போட்டு தரும்
கசாயத்துல காச்சல் தீர - அப்பப்போ
எண்ணையோ பருப்போ நூறு வாங்க
கடைக்குப் போக அவ சொல்ல
முடியாதுன்னு சொல்லமுடியா ஓடுபையன்!

நெல் மூட்டை
வீட்டை அடைத்து
வாழ்ந்ததெல்லாம்
அப்பன் காலம்;
வெயில் எல்லாம் உள் நுகர்ந்து
வியக்குறு பவ்டெரில் இன்று
வயக்காசு முடிந்துபோகும்!

இருபத்தஞ்சு காசு
திருப்பிக் கேட்க
முறைச்சு பார்க்கும்
கண்டக்டர் முதல்
ராசா மிராசுதார் மருத்துவமனை
கௌண்டரில் சிடு சிடுக்கும்
மாத்திரை தருபவன் வரை
யாரையும் கோவிக்க முடியா
என் மனம்...

'வறுமைக்கு பிறந்தக் கூட்டம்
வையத்தை ஆளட்டும்னு'
பாட்டு கேக்கையிலே
சற்றே நகைத்து இளைப்பாறும்...
கையோடு
ரேசன் சர்க்கரையும்
வாங்கிக்கொண்டு வீடு போகும்

வெந்தத தின்னுட்டு
விதி வந்தா சாவோம்னு
நொந்தவங்க கும்பல்ல
நானும் ஒருத்தன்!

- செந்தில் கணேஷ் செண்பகமூர்த்தி

கடலை வண்டி

பங்காளிகள் பறித்துக்கொண்ட
பூர்விக சொத்து போனாலென்ன வந்தாலென்ன
பையனை வக்கீலாக்கனும்

பட்டணம் எல்லாம் பொழப்புக்குத் தான்
பொடி காசு சேத்தாயினும்
ஊர்ல ஒரு குழி நிலம் வாங்கனும்

இருபது ரூபா சீட்டு போட்டு
இந்த முறையேனும்
இளையவளுக்கு பொங்கலுக்கு புதுசு எடுக்கனும்

மழைக்கு ஓடி ஒதுங்க வழியில்ல
மாசம் பொறந்ததும் வண்டிக்கு
தார்பாய் மாட்டனும்

சொருவு கீத்து போட்டுனாலும்
பருவமழை
அடுப்படில பெய்யாம பார்த்துகனும்

உருண்டு கொண்டிருந்த
கடலை வண்டியின்
ரோதையினூடே
உருண்டு கொண்டிருந்தது
உருட்டியவனின் உள்ளமும்

பொழுது சாய்கையில்
விடியும் இவனுலகம்
விரைவில் விடிய
ஒரு பொட்டலம் வாங்கிச் சென்றேன்
கடலை பிடிக்காத போதிலும் ...

-செந்தில் கணேஷ் செண்பகமூர்த்தி.

உறுத்தல்

எழுதியவனுக்கு
நன்றி கூறாமல்
வாசித்து முடித்தான்


பலத்த
கைத்தட்டல்களின்
முடிவில்


அவன் மனதை
உறுத்த ஆரம்பித்திருந்தது...
கவிதை


-செந்தில் கணேஷ் செண்பகமூர்த்தி

உறுத்தல்

உறுத்தலும்

வலியும்

காலமாகிப் போன

கணவனின் முகமும்

தீண்டலின் தீவிரமும்

தீயாய் எரித்துக் கொண்டிருந்த

அவளை...

புணர்ச்சியின் முடிவில்

இவன் தரும்

பணத்தால்

பிள்ளைக்கு வாங்கும்

பால் அணைத்துக் கொண்டிருந்தது!

-செந்தில் கணேஷ் செண்பகமூர்த்தி

ரயிலில்...

அசிங்கமாய் தான் பட்டிருக்கும்

அவளுக்கு என் பார்வை

உணர்ந்து பார்த்த என் விழிகளை

உற்று நோக்கி விட்டாள்

பயணம் நீடித்த பல மணி நேரமும்

பார்த்து கொண்டேதானிருந்தேன்

வேறெங்கும் இடமிருந்திருப்பின்

மாறி அமர்ந்திருக்கக் கூடுமவள்

பொறுக்கி என்றவள் நினைத்தது

பொருத்தமாய்த தான் இருந்திருக்கும் அவ்வேளையில்;

இறுதி வரை சொல்லவில்லை

இறந்த என் தங்கையின் பிரதி அவளென்று

செந்தில் கணேஷ் செண்பகமூர்த்தி

நீ இல்லாத இன்றில்....

மழை நின்றதற்கான
அடையாளங்களை தூறிக் கொண்டிருந்த
தூறல் மத்தியில்
நமக்கான தூறல்களைச் சுமந்தபடியே
நகர்கையில்

வெள்ளையும் மஞ்சளுமான
பூவொன்றை பறித்து
நீ சற்றே சுழற்றிய போது
என் முகத்தில்
சில்லென்று விழுந்த
நீர்த்துளிகள்....

நீ இல்லாத இன்றில்
பூத்திருந்த அதே மலரின் சூட்டில்
ஆவியாக்கப்படுதலில்
அழுகிறேன்

-செந்தில் கணேஷ் செண்பகமூர்த்தி

குருவியும் நானும்

நான் பள்ளி சென்று விடும்
வேளைகளில் கட்டியிருக்கக்கூடும் நீ
உன் கூடு

முடித்து நீ குடியேறிய
முதல் நாளிலிருந்தே
பார்த்ததாய் ஞாபகம் எனக்கு

உன் வரவுக்காய்
வரைந்திட்ட ஓட்டையாய்
சிதைந்திருந்த என் கதவு

கம்பிக் கட்டிய
வெங்காயக் கூட்டில்
அமர்ந்துப் பின் செல்வாய்
உன் கூட்டுக்கு

மூடநம்பிக்கையோ
முன்னெச்சரிக்கை நடவடிக்கையோ
ஆராய முனைந்ததில்லை நான்

நீ உண்ணக்கூடும் என்பதற்காய்
வெங்காயக் கூட்டின் மேலே
சில சாதத்தைச் சிந்தி வைப்பேன் நான்

உண்டு பார்த்ததில்லை நீ
உனக்காய் ரேஷன் அரிசியெல்லாம்
துறக்க முடியாது என் வீட்டில்

சாமி அறைக்கு நான்
அதிகம் வருவது
அதிசயமாய்ப் பட்டது அம்மாவுக்கு

தரை நோகா பாதம் பதித்து
உள்ளே வந்து
உட்கார்ந்துப் பார்த்திருக்கிறேன் உன்னை

என் மேல் உள்ள பயம்
எளிதில் விலகிப் போனது உனக்கு

அறையைத் தாண்டா ஒலியில்
அழகாய்ச் சினுங்கும் குரலுக்கு
அடிமை ஆகிப் போனேன்

இரவில் உன்
இயக்கம் கண்டு

ஒன்னுக்குப் போவதாய்ச் சொல்லி
விளக்கைப் போட்டு விட்டே
தூங்கி விடுவேன்
வேகமாய்ச் சுழலும் மின்விசிறியை
கவனிக்காமல் சிறகடிப்பாயோ என்று;
காலையில் அம்மா திட்டையெல்லாம்
கண்டுகொண்டதில்லை நான்

முட்டாள் என் தம்பி -உன்
முட்டையை உடைத்து விட்டான்

என்னைப் போல் தேம்பி
அழுதிருக்கமுடியாது உன்னால்
அழுத்திக் கொட்டிவிட்டேன் அவனை
விசும்பிக்கொண்டே தூங்கிவிட்டான் அவன்

இரவு கூடிக்கொண்டே போனது
இன்னும் காணவில்லை உன்னை

தேங்காய் நாரில்
நீ கட்டியிருந்தக் கூட்டில்
உன் கனவுகளை
எண்ணிக்கொண்டே

விடியும் வரை
விழித்திருந்துவிட்டேன் நான்

என்றைக்கு வருவாயோ நீ ?

செ.செந்தில் கணேஷ்